- kolegė
- kolegà, kolègė dkt. Stùdijų kolègės.
.
kolegė
Look at other dictionaries:
kolega — koléga m <N mn e> DEFINICIJA 1. drug po učenju ili zanimanju, onaj koji ide s kim u školu, na fakultet ili zajedno radi posao iste struke [moj kolega; moje kolege; moji kolege su došli; moje kolege su došle]; suradnik 2. riječ kojom se… … Hrvatski jezični portal
Otpor! — logo Otpor! (Serbian Cyrillic: Отпор!, English: Resistance!) was a civic youth movement that existed as such from 1998 until 2003 in Serbia (then a federal unit within FR Yugoslavia), employing nonviolent struggle against the regime of Slobodan… … Wikipedia
Laza Ristovski — Infobox musical artist | Name = Laza Ristovski Img capt = Img size = Background = non vocal instrumentalist Birth name = Lazar Ristovski Born =birth date|1956|1|23 Novi Pazar, SR Serbia, FPR Yugoslavia Died = Death date and… … Wikipedia
The Witcher 2: Assassins of Kings — Эта статья или раздел нуждается в переработке. См. раздел обсуждений Пожалуйста, улучшите статью в соответствии с правилами написания статей … Википедия
kȍlegijālan — kȍlegijāl|an prid. 〈odr. lnī〉 1. {{001f}}koji se ponaša časno i solidarno prema kolegama, prema etici izgrađenoj u međusobnim odnosima kolega, opr. nekolegijalan 2. {{001f}}koji se sastoji od kolega, koji čine kolege [∼na uprava] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
rȕlja — ž 1. {{001f}}razg. neuređena, neorganizirana, nedisciplinirana masa ljudi; gomila, svjetina 2. {{001f}}žarg. kolege, društvo [to je moja ∼, s njima idem na more]; škvadra … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
uciec — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny
uciekać — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny
nabujać — dk I, nabujaćam, nabujaćasz, nabujaćają, nabujaćaj, nabujaćał, nabujaćany pot. «wiele razy zmyślić, skłamać; zmyślić, skłamać wiele rzeczy; nakłamać komuś» Nabujał matce ile wlezie. Nabujał kolegę, że ma samochód. nabujać się «użyć zabawy bujania … Słownik języka polskiego
obrażony — obrażonyżeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. obrazić (p.) obrażony w użyciu przym. 1. «taki, który się obraził na kogoś, na coś» Jest obrażony na kolegę. 2. «będący oznaką czyjejś obrazy» Obrażony głos, ton. Obrażona mina … Słownik języka polskiego
